Een actieve levensstijl heeft gunstige effecten op de mobiliteit van Parkinsonpatiënten

Ondanks de voortschrijdende mogelijkheden in de medische wereld is er nog geen genezing voor de ziekte van Parkinson gevonden. De behandeling richt zich op het onderdrukken van de symptomen door toepassing van dopamine of diepe hersenstimulatie. Recent onderzoek heeft ook de positieve effecten van lichaamsbeweging aangetoond op zowel de symptomen als de voortgang van de ziekte van Parkinson.

Gunstige effecten van lichaamsbeweging

Het is algemeen bekend dat lichamelijke activiteit gunstig is voor zowel de geestelijke als de lichamelijke gezondheid van mensen. Deze gezondheidsvoordelen worden ook waargenomen bij Parkinsonpatiënten die aan lichaamsbeweging doen. Motorische degradatie in het looppatroon, balans en mobiliteit kan worden verminderd en zelfs verbeterd door lichaamsbeweging, wat bijdraagt aan de kwaliteit van leven van Parkinsonpatiënten.

Naast de reguliere voordelen van lichaamsbeweging is aangetoond dat fysieke activiteit de voortgang van de ziekte van Parkinson kan beïnvloeden. Door middel van lichaamsbeweging wordt het afsterven van essentiële hersencellen aanzienlijk vertraagd en worden compenserende motorische paden gecreëerd waardoor patiënten hun mobiliteit langer kunnen behouden.

Effecten van cues op activiteit

Om deel te nemen aan deze voordelige activiteit, worden Parkinsonpatiënten geconfronteerd met bepaalde uitdagingen, zoals het optreden van bevriezing, die het automatische looppatroon verstoort. Wanneer echter externe stimuli, of cues, worden toegepast, kan de bevriezing worden doorbroken en de beweging worden voortgezet. Recent onderzoek hebben aangetoond dat Parkinsonpatiënten die therapie met cues volgen, actiever zijn. Het verhoogde niveau van lichamelijke activiteit leidde tot verbeteringen in de geestelijke gezondheid, wat bijdroeg aan een verbeterde kwaliteit van leven.

Parkinsonpatiënten kunnen optimaal profiteren van de bovengenoemde voordelen door te wandelen met een rollator die cues geeft, zoals de Rollz Motion Rhythm.

Key notes:

  • Lichamelijke activiteit is gunstig voor de algehele mobiliteit bij gezonde mensen en Parkinsonpatiënten.
  • De voortgang van de ziekte van Parkinson kan worden beïnvloed door lichamelijke activiteit.
  • Het toepassen van cues verbetert het activiteitsniveau.

Referenties:

  • Zhen K, Zhang S, Tao X, Li G, Lv Y, Yu L. (2022) A systematic review and meta-analysis on effects of aerobic exercise in people with Parkinson’s disease. NPJ Parkinsons Dis., 8(1):146. 
  • Almikhlafi MA. (2023) The role of exercise in Parkinson’s Disease. Neurosciences (Riyadh), 28(1):4-12. 
  • Forte R, Tocci N, De Vito G. (2021) The Impact of Exercise Intervention with Rhythmic Auditory Stimulation to Improve Gait and Mobility in Parkinson Disease: An Umbrella Review. Brain Sci., 11(6):685
  • van Wegen E, de Goede C, Lim I, et al. (2006) The effect of rhythmic somatosensory cueing on gait in patients with Parkinson’s disease.  Neurol Sci., 248(1/2):210–214. 
  • Frazzitta, Giuseppe MD; Balbi, Pietro MD; Maestri, Roberto MS; Bertotti, Gabriella PT; Boveri, Natalia PT; Pezzoli, Gianni MD. (2013) The Beneficial Role of Intensive Exercise on Parkinson Disease Progression. American Journal of Physical Medicine & Rehabilitation 92(6):p 523-532.